Για τη Δήμητρα*

 «Δεν είμαι καλά» μου λέει από το τηλέφωνο. «Εχω πολλές συσπάσεις, ο γιατρός αγχώθηκε, είμαι ξάπλα, ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω τι έκανα λάθος, ξέρω πως με καταλαβαίνεις». Τα μάτια μου φουσκώνουν – όχι ότι ξέχασα ποτέ το παραμικρό από την πορεία προς τις 31 εβδομάδες και 3 ημέρες. Απλώς τα όσα ακολούθησαν την έβαλαν στην άκρη. Η φωνή της με έστειλε πάλι εκεί, σε ένα κρεβάτι, με μια κοιλιά να βροντάει και ένα κινητό να χτυπάει εκνευριστικά πότε για το επόμενο φάρμακο – ένεση - μέτρηση ζαχάρου - whatever και πότε από κάποια φίλη που ρωτούσε επίμονα πώς ήμουν.

Γι’ αυτό μάλλον δεν ξέρω τι να της πω. Πώς να μην την τρομάξω, ενώ έχω τρομοκρατηθεί, πώς να την καθησυχάσω, ενώ είμαι ακόμη ταραγμένη. Ξυπνάω μέσα στη νύχτα και ζω πάλι την εποχή που το 27, το 28, το 29 ήταν νούμερα με τεράστια σημασία, που οι εβδομάδες περνούσαν βασανιστικά αργά, αλλά όταν περνούσαν ήταν λόγος να πανηγυρίσω, που η τηλεόραση είχε γίνει ο αποδέκτης ενός βλέμματος απλανούς κι ενός νου που ζητούσε να παραμείνει άδειος. Θυμάμαι κάθε σελίδα της Μάρως Δούκα που με συντρόφευε στις ατέλειωτες ώρες μου στον καρδιοτοκογράφο. Θυμάμαι ότι δεν πρόλαβα να αρχίσω το επόμενο βιβλίο. Σαν τέλεια συντονισμένη με το τέλος της «Αρχαίας σκουριάς», η κόρη μου αποφάσισε να κάνει την αρχή της στον έξω κόσμο, μόλις το έκλεισα. Και το πρώτο κεφάλαιο που θα έγραφε η ίδια στη ζωή μου θα ήταν το δυσκολότερο, το πιο τραυματικό.

Όμως τώρα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, και ενώ πασχίζω να κλείσω κεφάλαια και τραύματα με ό,τι μου βρίσκεται, θέλω να βρω τη δύναμη να σταθώ σε μια άλλη γυναίκα. Η εμπειρία μου μπορεί να της είναι χρήσιμη, αν δεν τη φορτώσω με τα δικά μου βάρη. Της στέλνω ευχές και μηνύματα στο κινητό που μου έδωσε – ευτυχώς το δικό της το έχει «ξεχάσει» στο σπίτι – την αφήνω να μου τηλεφωνήσει όποτε εκείνη θέλει και την εμψυχώνω – ή τουλάχιστον έτσι νομίζω – με αισιόδοξες προβλέψεις. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να την βγάλω από την σκέψη μου. Εύχομαι να μπορέσει να ξεπεράσει  το «γιατί σε μένα;» και να κρατήσει τον γιο της όσο χρειάζεται στην κοιλιά της και όπως θέλει στην αγκαλιά της.

* Το όνομα είναι ψεύτικο